Btw tarief family entertainment center

Meervoudige Belastingkamer

Kenmerk: 18/00346 tot en met 18/00348

Uitspraak op het hoger beroep van

de inspecteur van de Belastingdienst,

hierna: de Inspecteur,

tegen de uitspraak van de Rechtbank Zeeland-West-Brabant te Breda (hierna: de Rechtbank) van 25 mei 2018, nummers BRE 16/10562 tot en met 16/10564 in het geding tussen

statutair gevestigd te [vestigingsplaats] ,

hierna: belanghebbende,

en

de Inspecteur,

betreffende de hierna genoemde voldoening op aangifte.

1.1.Belanghebbende heeft over de tijdvakken vierde kwartaal 2015 tot en met tweede kwartaal 2016, per kwartaal, omzetbelasting aangegeven en voldaan. Tegen deze aangiften heeft belanghebbende bezwaar gemaakt. De Inspecteur heeft bij uitspraken van 16 december 2016 besloten niet aan het bezwaar van belanghebbende tegemoet te komen.

1.2.Belanghebbende is van deze uitspraken in beroep gekomen bij de Rechtbank. Ter zake van dit beroep heeft de griffier van de Rechtbank van belanghebbende een griffierecht geheven van € 334. De Rechtbank heeft de beroepen gegrond verklaard, de uitspraken op bezwaar vernietigd, teruggaaf van omzetbelasting verleend over de tijdvakken vierde kwartaal 2015 tot en met tweede kwartaal 2016 van respectievelijk € 20.763, € 21.611 en € 23.124, en bepaald dat over de verleende teruggaven belastingrente wordt vergoedt. Voorts heeft de Rechtbank de Inspecteur veroordeeld in de proceskosten van belanghebbende tot een bedrag van € 1.002 en hem gelast het door belanghebbende betaalde griffierecht van € 334 te vergoeden.

1.3.Tegen deze uitspraak heeft de Inspecteur hoger beroep ingesteld bij het Hof. Belanghebbende heeft een verweerschrift ingediend.

1.4.De zitting heeft plaatsgehad op 11 januari 2019 te ‘s-Hertogenbosch. Aldaar zijn toen verschenen en gehoord namens belanghebbende [de directeur] (directeur) en haar gemachtigden [gemachtigde 1] , [gemachtigde 2] en [gemachtigde 3] , alsmede, namens de Inspecteur, [inspecteur 1] en [inspecteur 2] .

1.5.Partijen hebben te dezer zitting ieder een pleitnota voorgedragen en exemplaren daarvan overgelegd aan het Hof en aan de wederpartij.

1.6.Het Hof heeft aan het einde van de zitting het onderzoek gesloten.

1.7.Van de zitting is een proces-verbaal opgemaakt, dat in afschrift aan partijen is verzonden.

Op grond van de stukken van het geding en het onderzoek ter zitting zijn in deze zaak de volgende feiten en omstandigheden voor het Hof komen vast te staan.

2.1.Belanghebbende is ondernemer voor de omzetbelasting. Haar activiteiten bestaan uit het exploiteren van een zogenoemd family entertainment center.

2.2.Belanghebbende is feitelijk gevestigd in het [pand] te [plaats] . Aldaar beschikt zij over een ruimte van 500 m2, met een eigen ingang, die publiekelijk toegankelijk is. In deze ruimte staan 70 apparaten, waarop 50 verschillende spellen kunnen worden gespeeld. Van deze spellen zijn er 13 aan te merken als spellen die gerelateerd zijn aan sport of dans (zoals bijvoorbeeld Airhockey Storm, Dance Dance en The Simpsons Soccer). Van de overige 37 spellen kan ongeveer de helft worden aangemerkt als behendigheidsspellen (zoals flipperkasten en de race- of schietsimulatoren). De overige spellen betreffen spellen op kermisautomaten (zoals bijvoorbeeld grijpkranen, schuifspellen, oefenspellen (gerelateerd aan het gooien, vangen wegschieten, rollen van ballen) en reactiespelen (slaan met plastic hamers, indrukken/aanraken van oplichtende drukknoppen). Op sommige apparaten kunnen “tickets” worden gewonnen, die vervolgens kunnen worden ingewisseld voor prijzen. De prijzen bestaan niet uit geldbedragen. De spellen zijn (nagenoeg) alle geschikt om door meerdere personen tegelijk te worden bespeeld.

2.3.Om op de apparaten te kunnen spelen, koopt een bezoeker van belanghebbende een “playcard” voor een bedrag van € 0,50 waarop een tegoed kan worden gestort. De playcard dient in de apparaten te worden gestopt om deze in werking te stellen. Het tegoed op de playcard geeft of het recht om gedurende een bepaalde tijd vrij op de apparaten te spelen (mits deze niet zijn bezet) of credits die naar believen aan de apparaten kunnen worden besteed. De credits kunnen ook worden besteed aan apparaten waar snoep en frisdrank kan worden verkregen. Als na een bezoek aan belanghebbende nog credits op de playcard staan dan kunnen deze niet worden ingewisseld voor geld, maar de credits blijven 12 maanden geldig.

2.4.Belanghebbende heeft ter zake van de door haar verrichte diensten omzetbelasting aangegeven en voldaan naar het algemene tarief van 21%.

3.1.

3.2.Partijen doen hun standpunten in hoger beroep steunen op de gronden die daartoe door hen zijn aangevoerd in de van hen afkomstige stukken, van al welke stukken de inhoud als hier ingevoegd moet worden aangemerkt. Voor hetgeen hieraan ter zitting is toegevoegd, wordt verwezen naar het van deze zitting opgemaakte proces-verbaal.

3.3.De Inspecteur concludeert tot vernietiging van de uitspraken van de Rechtbank en bevestiging van zijn uitspraken op bezwaar. Belanghebbende concludeert tot bevestiging van de uitspraken van de Rechtbank.

4.1.

4.2.Het Hof stelt voorop dat niet in geschil is dat de ruimte van belanghebbende in het [pand] te [plaats] moet worden aangemerkt als een primair en permanent voor vermaak en dagrecreatie ingerichte voorziening. Het Hof acht die vaststelling juist, en zal partijen daarin volgen. In geschil is of de dienst van belanghebbende dient te worden aangemerkt als het verlenen van toegang tot die primair en permanent voor vermaak en dagrecreatie ingerichte voorziening.

4.3.De Inspecteur is primair van mening dat geen sprake is van ‘het verlenen van toegang tot’ als bedoeld in de tabelpost, omdat volgens de Memorie van Toelichting de verhuur van een roerende lichamelijk zaak zoals een speelautomaat buiten de reikwijdte van de tabelpost valt. Naar zijn mening is de playcard een digitale beurs, waarmee bezoekers van belanghebbende na het activeren van een speelautomaat het exclusieve recht krijgen om (een deel van) het apparaat gedurende een bepaalde tijd zelfstandig te gebruiken of te bespelen en dat houdt in dat belanghebbendes prestatie valt te kwalificeren als de (kortstondige) verhuur van speelautomaten. Voorts is de Inspecteur van mening dat ook niet voldaan is aan het vereiste van ‘het verlenen van toegang’, omdat de speelautomaten vrij toegankelijk zijn, en de playcard geen toegang tot de automaten verschaft, maar enkel een middel is om de spellen op de apparaten te kunnen spelen. Daarbij is de Inspecteur van mening dat sprake is van individueel gebruik van het apparaat, en niet van gezamenlijk gebruik, ook als 2 of 3 personen via gekoppelde apparaten een spel met of tegen elkaar spelen.

4.4.Belanghebbende is (primair) van mening dat wel sprake is van ‘het verlenen van toegang tot’ als bedoeld in de tabelpost. Het laden van geld op de playcard door de bezoeker van [belanghebbende] vormt de betaling van toegang aan [belanghebbende] tot de primair en permanent voor vermaak en dagrecreatie ingerichte voorziening van [belanghebbende] . Onder het verlenen van toegang tot een dergelijke voorziening valt ook een betaling per attractie. Voorts is belanghebbende van mening dat het aanschaffen van de playcard leidt tot de mogelijkheid om gezamenlijk gebruik te maken van de faciliteiten van [belanghebbende] , en dat vrijwel alle spellen door meerdere mensen tegelijk kunnen en worden bespeeld.

4.5.

4.6.Het gelijk is derhalve aan belanghebbende. Nu de eerste deelvraag bevestigend wordt beantwoord, komt het Hof aan de beantwoording van de overige deelvragen niet toe.

4.7.De slotsom is dat het hoger beroep ongegrond is en dat de uitspraak van de Rechtbank dient te worden bevestigd.

4.8.Omdat de uitspraak van de Rechtbank in stand blijft, wordt ter zake van het door de Inspecteur ingestelde hoger beroep een griffierecht geheven van € 508.

4.9.Omdat het door de Inspecteur ingestelde hoger beroep ongegrond is, acht het Hof termen aanwezig de Inspecteur te veroordelen tot betaling van een tegemoetkoming in de kosten die belanghebbende in verband met de behandeling van het hoger beroep bij het Hof redelijkerwijs heeft moeten maken.

4.10.Het Hof stelt deze tegemoetkoming, mede gelet op het bepaalde in het Besluit proceskosten bestuursrecht, op 2 (punten) x € 512 (waarde per punt) x 1 (factor gewicht van de zaak) x 1 (factor samenhangende zaken) is € 1.024.

4.11.Gesteld noch gebleken is dat belanghebbende overige voor vergoeding in aanmerking komende kosten als bedoeld in artikel 1 van het Besluit proceskosten bestuursrecht heeft gemaakt.

Het Hof

Aldus gedaan op 15 februari 2019 door M. Harthoorn, voorzitter, A.J. Kromhout en T.A. Gladpootjes, in tegenwoordigheid van A.W.J. Strik, griffier. De beslissing is op die datum ter openbare zitting uitgesproken en afschriften van de uitspraak zijn op die datum aangetekend aan partijen verzonden.

Het aanwenden van een rechtsmiddel:

Tegen deze uitspraak kunnen beide partijen binnen zes weken na de verzenddatum beroep in cassatie instellen bij de Hoge Raad der Nederlanden (Belastingkamer), Postbus 20303, 2500 EH ’s-Gravenhage. Daarbij moet het volgende in acht worden genomen.

Voor het instellen van beroep in cassatie is griffierecht verschuldigd. Na het instellen van beroep in cassatie ontvangt de indiener een nota griffierecht van de griffier van de Hoge Raad.

In het cassatieberoepschrift kan de Hoge Raad verzocht worden om de wederpartij te veroordelen in de proceskosten.

Locatie: Breda

Zaaknummers: BRE 16/10562 tot en met 16/10564

uitspraak van 25 mei 2018

Uitspraak als bedoeld in afdeling 8.2.6 van de Algemene wet bestuursrecht (Awb) in het geding tussen

belanghebbende,

en

de inspecteur van de Belastingdienst,

de inspecteur.

1.1.Belanghebbende heeft over de tijdvakken vierde kwartaal van 2015 tot en met tweede kwartaal van 2016, per kwartaal, omzetbelasting aangegeven en voldaan. Zij heeft tegen de voldoening op aangifte telkens bezwaar gemaakt.

1.2.De inspecteur heeft bij uitspraken op bezwaar van 16 december 2016 beslist geen teruggaaf te verlenen. Hij heeft ter zitting meegedeeld dat de rechtbank, indien de beroepen gegrond zijn, kan overgaan tot het verlenen van teruggaaf van omzetbelasting ook voor zover het bedrag van de teruggaaf groter is dan het op aangifte voldane bedrag.

1.3.Belanghebbende heeft tegen de uitspraken op bezwaar bij brief van 29 december 2016, ontvangen bij de rechtbank op 30 december 2016, beroep ingesteld. Ter zake van deze beroepen heeft de griffier van belanghebbende eenmaal een griffierecht geheven van € 334.

1.4.De inspecteur heeft een verweerschrift ingediend.

1.5.Belanghebbende heeft vóór de zitting nadere stukken ingediend. Deze stukken zijn in afschrift verstrekt aan de inspecteur.

1.6.Het onderzoek ter zitting heeft plaatsgevonden op 26 april 2018 te Breda. Voor de aldaar verschenen personen en het verhandelde ter zitting, wordt verwezen naar het proces-verbaal van de zitting, waarvan een afschrift tegelijk met een afschrift van deze uitspraak aan partijen wordt gezonden.

Op grond van de stukken van het geding en het verhandelde ter zitting staat het volgende vast:

2.1.Belanghebbende drijft een onderneming voor de omzetbelasting. Haar activiteiten bestaan uit het exploiteren van een zogenoemd family entertainment center. In Nederland is dit een nieuw concept.

2.2.Belanghebbende is feitelijk gevestigd in het [pand] te [plaats X]. Aldaar beschikt zij over een ruimte van 500 m2, met een eigen ingang. In deze ruimte staan 70 apparaten, waarop 50 verschillende spellen kunnen worden gespeeld. Van deze spellen zijn er 13 aan te merken als bewegingsgames en van de overige 37 spellen kan ongeveer de helft worden aangemerkt als behendigheidsspel. Er zijn drie of vier simulatoren. De spellen zijn (nagenoeg) alle geschikt om door meerdere personen tegelijk te worden gespeeld.

2.3.Om op de apparaten te kunnen spelen, koopt een bezoeker een “playcard” voor een bedrag van € 0,50 waarop hij een tegoed kan storten. De playcard dient in de apparaten te worden gestopt om deze in werking te stellen. Het tegoed op de playcard geeft of het recht om gedurende een bepaalde tijd vrij op de apparaten te spelen (mits deze niet zijn bezet) of credits die naar believen aan de apparaten kunnen worden besteed. De credits kunnen ook worden besteed aan apparaten waar snoep en frisdrank kan worden verkregen. Als na een bezoek aan belanghebbende nog credits op de playcard staan dan kunnen deze niet worden ingewisseld voor geld, maar de credits blijven nog wel enige tijd geldig.

2.4.Op sommige apparaten kunnen “tickets” worden gewonnen, die vervolgens kunnen worden ingewisseld voor prijzen. De prijzen bestaan niet uit geldbedragen.

2.5.Belanghebbende heeft ter zake van de door haar verrichte diensten omzetbelasting aangegeven en voldaan naar het algemene tarief van 21%.

3.1.Tussen partijen is in geschil of op de door belanghebbende verrichte diensten het verlaagde tarief van 6% omzetbelasting van toepassing is of het algemene tarief van 21%. Belanghebbende stelt dat haar diensten zijn aan te merken als:

1. het verlenen van toegang tot een primair en permanent voor vermaak en dagrecreatie ingerichte voorziening; of
2. diensten verricht door een exploitant van een inrichting voor vermaak op kermissen; dan wel
3. het geven van gelegenheid tot sportbeoefening.

3.2.Partijen doen hun standpunten steunen op de gronden die daartoe door hen zijn aangevoerd in de van hen afkomstige stukken en het verhandelde ter zitting.

3.3.Belanghebbende concludeert tot gegrondverklaring van de beroepen, vernietiging van de uitspraken op bezwaar en teruggaaf van omzetbelasting in die zin dat het tarief van 6% omzetbelasting van toepassing is op de door haar verrichte diensten.

3.4.De inspecteur concludeert tot ongegrondverklaring van de beroepen.

Formeel

4.1.De rechtbank leidt uit hetgeen de inspecteur ter zitting heeft gesteld af, dat de uitspraken op bezwaar tevens kunnen worden aangemerkt als “beschikkingen geen teruggaaf”. Naar de rechtbank begrijpt, wensen partijen, indien de rechtbank oordeelt tot toepasselijkheid van het 6%-tarief, dat de rechtbank ook de teruggaven toekent voor zover deze de bedragen van de op aangifte voldane omzetbelasting overschrijden. Hieruit maakt de rechtbank op dat partijen opteren voor prorogatie voor het gedeelte van de teruggave dat formeel onderwerp is van vorenbedoelde teruggaafbeschikkingen. De beroepen zijn dan alle ontvankelijk.

4.2.De rechtbank stelt voorop dat tussen partijen (terecht) niet in geschil is dat met de term attractieparken, zoals gebruikt in post b.14, onderdeel g van de bij de Wet op de omzetbelasting 1968 (hierna: Wet OB) behorende tabel I, niets anders is bedoeld dan met de term amusementsparken, zoals gebruikt in post 7 van Bijlage III bij de Btw-richtlijn. De rechtbank zal deze richtlijnconforme uitleg als uitgangspunt nemen bij de beoordeling van het geschil.

4.3.

4.4.Naar het oordeel van de rechtbank verricht belanghebbende haar diensten vanuit een primair en permanent voor vermaak en dagrecreatie ingerichte voorziening. Consumenten bezoeken de ruimte van belanghebbende – zoals ook naar voren komt in de door belanghebbende toegezonden recensies van klanten – om daar een leuke tijd te hebben. Daaraan doet niet af dat op de apparaten prijzen kunnen worden gewonnen. De rechtbank acht aannemelijk dat het kunnen winnen van prijzen voor de gemiddelde klant niet de hoofdreden is om gebruik te maken van de diensten van belanghebbende.

4.5.

4.6.Gelet op hetgeen hiervoor is overwogen zijn de door belanghebbende verrichte diensten aan te merken als het verlenen van toegang tot een primair en permanent voor vermaak en dagrecreatie ingerichte voorziening, waarop het omzetbelastingtarief van 6% van toepassing is. Nu belanghebbende op grond van haar primaire stelling in het gelijk wordt gesteld, behoeven haar overige stellingen geen behandeling.

4.7.Gelet op het vorenstaande dient teruggaaf van omzetbelasting te worden verleend in die zin dat het tarief van 6% omzetbelasting van toepassing is op de door belanghebbende verrichte diensten. De beroepen dienen dan ook gegrond te worden verklaard. Voor dat geval is, naar partijen ter zitting hebben verklaard, niet in geschil dat aan belanghebbende, met vergoeding van belastingrente, de volgende teruggaven omzetbelasting moeten worden verleend: € 20.763 (vierde kwartaal 2015), € 21.611 (eerste kwartaal 2016) en € 23.124 (tweede kwartaal 2016).

5.1.De rechtbank vindt aanleiding de inspecteur te veroordelen in de kosten die belanghebbende in verband met de behandeling van de beroepen redelijkerwijs heeft moeten maken. De rechtbank kent geen kostenvergoeding voor de bezwaarfase toe, omdat is gesteld noch gebleken dat hierom, voordat op de bezwaren is beslist, is verzocht (zoals op grond van artikel 7:15, derde lid, van de Awb is vereist).

5.2.Bij het vaststellen van de te vergoeden kosten op de voet van het Besluit proceskosten bestuursrecht (hierna: het Besluit) gaat de rechtbank ervan uit dat de zaken met zaaknummers 16/10562 tot en met 16/10564, in totaal 3 stuks dus, samenhangen in de zin van artikel 3, tweede lid, van het Besluit. Deze zaken zijn immers gelijktijdig door de rechtbank behandeld en de werkzaamheden van de gemachtigde van belanghebbende konden in elk van deze zaken (nagenoeg) identiek zijn.

5.3.De proceskosten zijn op de voet van het Besluit voor de door een derde beroepsmatig verleende rechtsbijstand vastgesteld op € 1.002 (1 punt voor het indienen van het beroepschrift en 1 punt voor het verschijnen ter zitting, met een waarde per punt van € 501, maal 1 wegens het aantal samenhangende zaken en een wegingsfactor van 1).

De rechtbank:

Deze uitspraak is gedaan op 25 mei 2018 door mr. W.A.P. van Roij, voorzitter, mr. drs. L.B. Smits en mr. M.W.C. Soltysik, rechters, en op dezelfde dag in het openbaar uitgesproken in tegenwoordigheid van mr. I. van Wijk, griffier.

De griffier, De voorzitter,

Afschrift aangetekend verzonden aan partijen op:

Aan deze uitspraak hoeft eerst uitvoering te worden gegeven als de uitspraak onherroepelijk is geworden. De uitspraak is onherroepelijk als niet binnen zes weken na verzending van de uitspraak een rechtsmiddel is aangewend of onherroepelijk op het aangewende rechtsmiddel is beslist (artikel 27h, derde lid en artikel 28, zevende lid AWR).

Rechtsmiddel

Tegen deze uitspraak kunnen partijen binnen zes weken na de verzenddatum hoger beroep instellen bij het gerechtshof te ‘s-Hertogenbosch (belastingkamer), Postbus 70583, 5201 CZ ’s-Hertogenbosch.

Bij het instellen van hoger beroep dient het volgende in acht te worden genomen:

a. de naam en het adres van de indiener;

b. een dagtekening;

c. een omschrijving van de uitspraak waartegen het hoger beroep is ingesteld;

d. de gronden van het hoger beroep.

Voor burgers is het mogelijk hoger beroep digitaal in te stellen. Hiervoor kan gebruik worden gemaakt van de formulieren op Rechtspraak.nl / Digitaal loket bestuursrecht.